Wee Jasper

Over drie weken ben ik thuis.

Dat was de conclusie die ik trok na een blik op de kalender, wow, dat is al snel! Dan zit het er al bijna op! Dat is wel even schrikken zeg. Laat ik de tijd hier dan maar goed gebruiken!

Dat doe ik dan gelukkig ook. De afgelopen weken waren aangenaam druk en gezellig, de sfeer hier neemt met de zomerse temperaturen toe. Iets meer dan een week geleden hadden we een BBQ (of Barbie op z’n Australisch) met een groot gedeelte van de afdeling. Als buitenlander werd ik natuurlijk meteen met wat gereedschap in de hand voor de BBQ gezet, ik moest het immers nog leren. En ze doen hier geen half werk als het op BBQ’en aankomt: Vijf worstjes per persoon, twee spiezen en een steak, dat schiet wel op! Heerlijk met de Australische BBQ saus erbij en een flesje bier. En dan na de BBQ, om ongeveer 2 uur ’s middags, terug aan het werk allemaal.

Dit weekend ben ik eindelijk, na meer dan 3 maanden, weer eens naar de bioscoop geweest. Dat was er hier tot nu toe nog niet van gekomen. Thomas (of Tom) is een promovendus op mijn afdeling hier, hij haalde mij zaterdag op met zijn auto. Bij hem thuis hebben we de kaartjes gekocht voor de film, maar die bleken lastig te krijgen. Bijna alle voorstellingen waren (ver) uitverkocht dus kwamen we uit op een film om 22.30u. Dat betekende dat er nog een aantal uren waren om te spenderen. Wat gaan we doen? … Xboxen? Dat heb ik ook al 3 maanden niet meer gedaan,  klinkt goed! Na 3 maanden van afkicken moet ik zeggen dat een uurtje multiplayer Halo’en best wel lachen is.

Op zondag ben ik met Virginia, een Italiaanse die ook hier promoveert, naar Wee Jasper gereden. Wee Jasper is een klein dorpje (80 inwoners) op 80 km van Canberra. De weg is prachtig en ongelofelijk rustig door een waanzinnig mooi landschap, er ligt werkelijk helemaal niets op de weg naar Wee Jasper, geen winkels, geen tankstations, niks. Het dorpje zelf stelt helemaal niks voor maar de locatie maakt alles goed. Het dorpje ligt in een groene vallei met kabbelende beekjes en slingerende weggetjes. Het kon zo uit de Lord of the Rings komen. Bij de locale hotel-restaurant-pub-snackbar-camping-supermarkt (de enige winkel in het dorp) is de service ook bijzonder vriendelijk. Je krijgt een rondleiding over het terrein, een geschiedenis van het dorp en de omgeving, een blik op het oudste toiletgebouwtje van Australië, twee schattige geitjes om te aaien en een ijsje, voor de prijs van een ijsje! Top!

In Wee Jasper is de grootste attractie de locale grotten. Druk was het er echter niet, de groep waarmee we de rondleiding kregen bestond uit 10 mensen, inclusief de gids. De grotten waren zeer de moeite waard, compleet met stalagmieten en stalactieten en alles er tussenin. De gids maakte verder voordurend grapjes , vooral het feit dat ik “een Hollander” was bleek hilarisch te zijn.  Soms had hij een kwartier lang vertelt over de geschiedenis van de grotten en kwam hij dan plotseling met een flauwe grap over Nederlanders. Niks bleef onopgemerkt, van de windmolens, de tulpen en de kazen tot en met de drugs en de vreemde manier van praten. “Ik ben over de hele wereld gereisd om naar grotten te kijken” zegt hij middenin een verhaal tegen twee Australiërs. “In China, Amerika, Frankrijk, Nederland… O wacht” Hij draait zich om en kijkt mij aan: “Daar hebben ze geen grotten!”

De rondleiding was uitgebreid en erg gezellig, toen we buiten kwamen en op de klok keken bleek de rondleiding anderhalf uur geduurd te hebben. Snel naar huis anders mis is ik het avondeten!